Sone (I) Şiiri - Mutlu Ayar

Yüreğim; ellerinle tuttuğun bu değerli mücevher
daha yaşamadığın acıların önce gelmiş müjdesi
ne şimdi var ne de sonra başka bir şey kayda değer
her bulutta sen varsın bu yağmur acının ıslak busesi

ürpertir içini yaşam kaygısı bu silik sunaklarda
yaşamak nedir bir çiçeğin son kez güneşi görmesi
uyurken enseni öpen rüzgâr dönüp sana bakar da
yakınlık çıkartamaz, bu giyindiğin gitmek elbisesi

deprem oluyorsa sen giderken ardından bakan da
tüm dünya ona ağır tüm dünya ona yaşanmaz gelir
öpmedikçe düş gerçeği, gerçekler de düşe özenir

Gökyüzünü kaybetmiş bir kuş gibi eğilse de başın
zaman çengel takıyor kanatlara kara sayfaları aklıyor
düşlere çevrilmiş umudun rotası acılar bal topluyor...