Söndür ışığı!
Yalnızlığım gözükecek..
Oysa bir nefes kadar yakınız ayrılığa.
Dilimde çürümüş bir ağıt
Sesimdeki hüzzam nefes,
çarpıp dönüyor
evimiz olamayan duvarlara.
Söndür ışığı!
Hüzün yağacak birazdan..
Gözlerimizde hep aynı korku,
Avuçiçlerimizde aynı telaş,
Boşluğu avuçlar gibi dizginliyoruz
Kaderimizin cılız atlarını..
Söndür ışığı!
Korkma, karanlık daha aydınlık
ruhumuzdan..
Bak sesler geliyor
ayakizlerinin ardından.
Sınanıyor ömür her yokuşta,
nefes nefese
yarım adım
yarıda kalmış bir aşkla..
Cem Saçan
Kayıt Tarihi : 17.12.2024 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!