Söndür…
Zamanı al giderken,
Beni yaşamasın, bir ömür.
Güne dönmezse gecen,
Seni, gözlerimde söndür.
Dokunmasın yalnızlık, tenime
Sokulmasın özlemin yüreğime,
Sarılmasın boşluğun ömrüme,
Sessizliğini, nefesinle söndür.
Bu ömür yaşanırken, ruhumda…
Sen can katarsın, yanımda,
Sonsuzluğun sokağında,
Çıkıp gel, umutsuzluğu söndür.
Dolaşıyor yorgunluğum adım adım,
Hayalimde yaşarken bulamadım.
Duygunu yüreğimden atamadım.
Yüreğini gönder, bu yangını söndür.
Oktay ÇEKAL
07.03.2016-16.50
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!