Şimdi yoksun mevsim sonbahar,alışırım diyorum
Sonbahar ayrılık anlatır kimi zaman, öylemi?
Nasıl da yapraklar bir bir düşüyor dallardan
Göç zamanı kuşlar ayrılıyor ormandan
Yakında yağmurlar başlar
Başlar sevişmeleri bulutların
O şimşek,o gök gürültüsü ürpertir içimizi
..
Eski hatıralar gibi,dökülüyor sararmış yapraklar.
Uykuya dalmakta, göçen dostlarım gibi topraklar,
Terk edip gitti buraları, göçmen kuşlar ve aşıklar,
Hüzün çöktü gönlümün özüne, bunun adı sonbahar.
..
Bir sonbahar akşamı
Geziyordum sahilde
Rastladım yine size
Bakıyordum gizlice
Hafif ruzgar esiyor
Okşuyordu tenini
O guzel saşlarını
..
Sonbahar geldi
Yine hüzünlü bir akşam
Yapraklar yerlerde serili
Bir yağmur bulutu dolanıyor
Camlarda buğu izleri
İsmini yazıyorum camlara
Rüzgar esiyor sessizce
..
Sonbahar biraz hüzündür,
Biraz yağmur, biraz rüzgar...
Bazen terk ediliştir,
Bazen bırakıp gidiş...
Kurudur sonbahar aslında...
Düşen her damlaya rağmen,
Kahverengidir, kupkuru...
..
Karanlık günleri bekleyiş,
Güzel şeyleri geride bırakmanın ince sızısı,
Yazla kış arasındaki hüzünlü köprü;
Bir yanı bedenimin güz sarısı, diğer yanı leylak.
Yaşanmışlıklarla, aydınlığa veda ediş,
Sonbahar.
..
Hüzün ayrılığın diğer bir adı
Izdırap yalnızlığın acısı
Sensizlik en büyük sancı
Artık mevsim sonbahar
Yine esti rüzgarlar
Savruldu bütün yapraklar
..
Usul usul geliyor ölüm benden yana.
Yapraklar vefasızca terk ediyor sonbahar hüznünü taşıyan ağaçları acımasızca.
Bilmiyorum neden ağlıyorum her sonbaharda...
Yorgunum...
Merakla ölümü özlüyorum korkuyla.
Ben ölüyorum.
Yapraklar daha vefasız
..
Keşkesiz günler yaşa ey dost...Düşüncende olmak, nedenini bilemeden...Kimsin,nicesin bilmeden... Önce kendine dost ol diyor ya o satırlar...Zor bu..gerçekten..Bunca sarılmışken yüreğin dört bir yandan,engelleri aşıp bulamıyorum yüreğimi..Düşüncemde çelişiyor gençliğimin duvarları arasında bıraktığım yüreğim... Beni anlamak zordur, ben bile beni çözemedim..Beklediğim neydi.,bilemedim..En sevdiğim dediğim insanlar sonbahar yaprakları gibi yok oluverdi.. Güvenmek...Bu, bazen anlamını yitiriyor da sevgi adına yeniden filizleniyor.. Sana yüreğimdeki en güzel duygularla selam veriyorum ve yüreğine değer verdiğin kadar değer veren biriyle yaşamanı umuyorum.. Yoksa...yoksa yaşamak çok anlamsız kalır..Gerçekten bu böyle..yaşayan bilir... Sevgiler sana..
..
Yağmurlu bir sonbahar günüydü,
Sana yandığım gün.
Yüreğimin tam orta yerinden vurulmuştum.
Sevgi ve şefkat saçılmıştı ortalığa.
Büyüktü,yüceydi.
Eşi görülmemişti daha.
..
Ben sonbahar yaprakları gibiyimdir
Rüzgarım varsa uçarım.
Yağmur varsa değerse tenime
Yatarım,yattığım yerden kalkmam.
Bahar çiçekleri gibi
Açılıp saçılmaz benim yüreğim.
Hep kışı bekler gibiyimdir
..
Umutlarımı savurdum gökyüzüne
Yağmurlara karışsın diye,
Sanki Seni gördüm o an.
Seni, umutlarımın türküsü,
Seni, şiirlerimin dizesi.
Bir an karşımda, hayal mi bilemedim
Öylece rüyama girdin.
..
Bülbülün yanında gül olur derler
Sonbahar gelince kül olur derler
Küçücük damlalar birikir bir bir,
“Damlaya damlaya göl olur” derler.
..
Sonbahar rüzgârlarıyla dalında keyifle sallanan yaprak
inmemek için salıncağından mızmız bir çocuk gibi
direnir yerçekimine karşı çocuksu bir inatla
(24 Şubat 2007/ İstanbul)
..
Sonbahar bana hüzün verir,
Kaybettiklerim hep aklıma gelir,
Düşen her bir yaprak misali,
Soğumuş bedenler bir bir erir!
..
geldin mi yine,
sırdaşım sonbahar?
bekliyordum ben de seni.
yetmez olmuştu hüznüm,
özledim
peşin sıra çekip getirdiğin
ıslak kahverengi hüzünleri.
..
bu gün pazar, mevsim sonbahar
fırtına varmış, umurumdamı
rüzgar savururmuş, varsın savursun
iskelenin en ucuna oturdum
kapattım gözlerimi seni düşünüyorum
...kasırga patlasa kaç yazar
dalgalar vuruyor ayaklarıma
..
Sonbaharı severim
Yaprakların dalından
Düşüp süzüle süzüle inmesini
Yapraklar üzerinde yürümesini
Sonbahar yağmurlarında ıslanmayı
Sonbahar hüznü hatırlatır
..
Mevsim sonbahar...
Dalda son yapraklar direnmekte,
Düşüp yok olmak var işin içinde...
İçimde tatlı bir hüzün,
Aklımda terk edilmişlikler;
Yenilgiler, yanılgılar, mutsuz sonlar...
Mevsim sonbahar...
..