Sonbahar Nağmesi Şiiri - Berkay Kotan

Kopar dallardan bir sarı yaprak,
Gökte bulutlar süzülür ırak.
Toprağa iner usulca izler,
Sessiz bir hüznü taşır denizler.

Ses verir dağlar, yankılar derin,
Sabahın nefesi, teni sarar serin,
Bir kuş kanat çırpar, uçar göklere,
Özlem taşır yine uzak ülkelere.

Ne yıldız parlar ne de gün doğar,
Bir zaman durur, derinden solar.
Rüzgâr esip geçer ıssız vadiler,
Fısıldar geçmişi, söyler nağmeler.

Ve susar bir anda, durulur rüzgâr,
Gökyüzü parlar, umutlar doğar.
Her yaprak dökülür bir ömür gibi,
Sonbahar öğretir sevdayı, sevgiyi.