Son Veda Şiiri - Erdal Alan

Mutluluğa uzanmaya çalıştık önce, tam başardık derken...
Üstüne hatalar yaptık,masumca birbirimizden gizledik
Her seferinde üstünü kapattığımızı sandık,yanıldık
Gerçekler zalimce planlar kuruyormuş bize meğer
Biraz geç oldu, birbirimizi yitirdikten sonra anladık.

İlk önce ellerimiz ayrıldı,ama hala sevdalısı ellerinin
Sonra gözler bir türlü kavuşmaz oldu,
Sanki bir daha başkasına güveneceklermiş gibi...
Yollar bulduk sandık, bizi sonu karanlık çıkmazlara çıkardı,
Tüm yaşananlar acı versede yorgun kalplerimize
Eksik kaldı birşeyler farkındamısın, sancısı hala içimde.

Bir ben var bildiğim, sevmekten sevilmekten korkan
Bir sen var içimde o karanlıkta elimi hiç bırakmayan
Biliyorum ki kalplerde açılan yaralar iyileşecek bir gün
Hatırlayacağız bizi, güzel günleri,büyülü heceleri
Belkide dinlediğimiz şarkıdaki bir söz hatırlatacak bize herşeyi...
Onlar anlatacak şimdilerde dile getiremediklerimizi

Yalnızlık ömür boyu sürermiş,biz şansımızı denedik
Yanlış zamanda ve birbirimize birkaç adım geç kalarak sevdik.
Bizi hep sevdim,bir ömür boyuncada seveceğim unutma
Yek vücud olduğumuzda verdiğimiz sözleri tutamamış olsakta
Sakın unutma sende bizi.
Bu belki de buruk bir son, ikimiz için...
Son kez Hoşcakal...

Erdal Alan