Susuyorum…
Nedenini bilmeden, kimseye kızmadan
Bağırıp çağırmadan sessizce susuyorum sadece…
Gözlerim de anlatmıyor içimdekileri demek ki!
Yoksa şimdiye kadar çoktan hissederdin değil mi?
Susuyorum…
Bu ilk susuşum değil, son olmayacak…
Belki daha öncekiler gibi birazcık
_______Cesaretlenip açsam da ağzımı
Seni görünce bitecek cesaretim…
Çünkü başlayacak sana ait yorulmaz esaretim…
Konuşsam her şeyi anlatsam…
______Biter mi bilmiyorum…
Ama denemeye de gücüm yok!
Seni görünce ne kadar anlatmak istesem de
Bir şey var içimde, seni her an görmek isteyen…
Ama seni görünce köşe bucak saklanan!
Anlamıyorum, susuyorum…
Ne kadar susarım bilmiyorum!
Ama konuşmayacağım, konuşamayacağım…
Elimden geleni yaptım zaten ben…
Duy diye yeterince çığlık attım!
Ama çok geciktin…
Susuyorum!
Dışarıda yağmur var, daha yeni başladı.
Sanki “susma”! Der gibi yağıyor.
Sen bilmiyorsun…
“Seni seviyorum! ”…
Belki de biliyorsun ama bilme!
Hatıram kalmasın işte sende!
Ben susarım hep, sen hiç bilme diye…
Üzülen ben olsam da yine de her seferinde
Nasılsa dinecek birazdan yağmur ve…
Son bir veda her şeye, herkese…
18.09.2008
Bornova/İZMİR
Nesrin NAZ(Karaduman)
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sustum...her şeyi satırlara bıraktım artık, benim yerime onlar konuşsun diye...
bunu başarabilmek her insana verilmemiş.
Şiiriniz çok güzel fakat biraz daha sadeleştirme yapabilseniz, harika olacak
kutluyorum
TÜM YORUMLAR (5)