Yalan dünya gayrı senden.
Bıktım işte gidiyorum.
Bozuk çarkın düzeninden.
Çıktım işte gidiyorum.
Boşa aldık havasını.
Boşa çektik sevdasını.
Bir garibin yuvasını.
Yıktım işte gidiyorum.
Has topraktan olan benim.
Neler gördü bu bedenim..
Gül kokardı akça tenim.
Çöktüm işte gidiyorum.
Çağırıyor anam,babam.
Nafileymiş bunca çabam.
Paralanmış yırtık abam.
Yaktım işte gidiyorum.
Canlarıma kelâm olsun.
Yattığım yer Sılam olsun.
Can dostlara selam olsun.
Baktım işte gidiyorum.
Ozanım der yollar ince.
Kim hatırlar ben gidince.
Göz yaşını ince ince.
Döktüm işte gidiyorum.
14.02.2019 Erbaa
Duran Bükülmez
(Aşağıdaki resim bir gonderiden alınmıştır)
Kayıt Tarihi : 7.6.2019 19:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/07/son-veda-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!