Son Veda Şiiri - Fatih Sultan Çelik

Gezdiğim sokaklar, beni unutalı
Avare düşlerim, kaldırımlara karışalı
Çok olmuş
Gönlüm, Yapışmış bin bir hatıranın eteğine
Tutsak kalmış
Farkım kalmamış
Kütükten, kaydı silinmiş birinden..........
O kan kokan dağlarda, duran
Geçmek bilmeyen soysuz zamandan
Şerefsiz tebessümler
Arsız bakışlar düştü gözlerime
Bir arayış curcunası içinde
Biçareyim
Sen yoksun
Neyleyim, nere gideyim?
Yolların, çarelerin bittiği yerdeyim.............
Her şeyin, bir bir gölgelendiği
Sönmüş köz rengini aldığı bir zamanda
Yaslanıp acılarıma,
Seni düşündüm........
Düşündüm, düşündükçe üşüdüm
Üşüdükçe yalnızlığın ateşine sarıldım
Yandım..........
Yeniden yaşadım
Hiç gelmeyecekmiş gibi gidişini
Olmayışın
Her zamankinden daha acı verdi
Bu kez
Derin vurdun hançeri..............
Ne geceler dost oldu yalnızlığıma, ne de gündüzler
Duymayacaksın o ACIYI üzülme!
Dertleştiğim vefasız geceler
Suskunluğa yeminli........
Bugün sana;
O gittiğin akşamki gibi
İliklerime kadar işleyen soğukları
Beş vakitlik yakarışları,
Birde
Yaralara derman olmayan merhemleri, bırakıyorum
Her zamankinden, daha çaresiz bu halimle
Sana seni bırakıyorum......
Gidiyorum
Gidiyorum senden uzaklara
Unutmak zor olsa da
Elveda büyük aşkıma
.........ELVEDA........

07.08.2008

Fatih Sultan Çelik
Kayıt Tarihi : 7.8.2008 15:54:00