İşte gidiyorum…
Haberin bile olmadan
Yana yandıra bu bedenimi
Gözyaşı bile dökemeden
Haykıramadan öylece sessiz suskunluğunda
Sana bırakıyorum tüm sevgilerini
Aklıma dolayıp şu küçülmüş bedeni
Ardıma baka baka gidiyorum
Zamanı gelir çekilir elbet ahlar
Varınca senden çok çok uzaklara
Yaşam sonu ezanımda okunurda
Bir kuru rahmet, belki okunurda dua
El sallayışlarınıda görür gibiyim
Bu nedir pişmanlığın mıdır yoksa
Gözyaşların iz bırakınca yanaklarına
O işte yanağına yazılan son veda
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 02:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Eyvaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/28/son-veda-74.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)