Ne güzel şeymiş ölüm
Bir tas su ve beyaz parçalar,
Kırk gün akar bu göz yaşlar
Omuzlarda bir yığın tahta var.
Ne güzel şeymiş ölüm
Huzur kokuyor sanki yatağım
Yastığım omuzların değil anladım
Kucakladığın topraktı yorganım
Günahsızdı yandı ocağım.
Ne güzel şeymiş ölüm
Mezar başında yavru kuşlar
Ağlar anam kucağında kardelenler var
Büzülen dudaktan hoşça' demeden kal.
Kayıt Tarihi : 23.5.2024 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölümün eşiğinden bir insan gerçeği görür ama artık yaşamak için çok geç
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!