Uyandığımda başımdaydı, hayalin yine,
Sayende uyumaya bile tövbe ettim.
Sevgi dolu bakışların, hatırımdaydı,
Oysa gözlerime bile yabancıydın,
Belli ki görmek istediğime inandım,
İnan ellerim de soğudu kalbim gibi,
Artık yağmurla karı karıştırdım.
Hem dondum, hem ıslandım,
Şimdi alıştım, artık buz dağında evim.
Korkmuyorum üşümekten,
Islanmak mı? En büyük zevkim,
Yendim sandın, yenilmedim.
Hep seni beklediğim limanı,
Sonunda terk ettim
Aşkı yakamozlara armağan ederek.
Ben gittim, dönme geri.
Zahmet etme, yorma kendini.
Bu sondu sevgili, son veda,
Sen hala güven o bakışlarına...
Kayıt Tarihi : 27.1.2022 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Toprak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/27/son-veda-159.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!