Son güneş doğuyor gelen son sabah,
En acı vedaymış hasret ayrılmak,
Kaderin yazdığı bozulmuyor ah,
Belki de kavuşmak mahşereymiş hak.
Kabrinde sabahlar bırakmam seni,
Toprak soğuk olur üşütmem seni,
Ellerim uzanıp tutarsa seni,
Bırakma ne olur bırakma beni!
Susuyor şarkılar gözlerim yaşlı,
Aşkın en içinde ayrılık var mı?
Seni istiyorum ölüme razı!
Hep kalacaksın sen kalbimde saklı…
Kayıt Tarihi : 19.10.2019 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doyamadan Yitirenlere... A.T.A.
![Teyfik Abanoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/19/son-veda-149.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!