Defalarca başlayıp
Defalarca yarım bıraktığım
Bir roman gibi
Devamını getiremeyip
Bir cümleye hapsolan
Bir şiir gibi
Bazen
Ağustos sıcağında
Damlasına hasret
yağmuru bekleyen
Çatlamış
Çorak bir toprak gibi
Uzun, çaresiz
Sonuçsuz
Bekleyişlerim oldu kaç zaman
Kaç zaman
Goncaları gül
Görmek istedim
Güllerin dikenine
Takıldı gönlüm kaç zaman...
Ne bekleyişlerim
Son Buldu
Ne son buldu bu çaresizlik
Şimdi yarım kalan kitapları
Verip ateşe
Söküp kafiyelerini tüm şiirlerin
Bir türlü rahmet olup
Düşmeyen yağmurlardan
Vazgeçip
Söküp gül goncalarını
Sabır bahçesinden
Gitme zamanı
Sana bıraktığım
Çivit mavisi umutlarımı
Yükleyip kağıttan gemilere
Gözyaşı denizine bırakıyorum
Sende kalsın
Tüm güzellikler
Sende kalsın
Naz eda
Budur Son Sözüm
Sana
Son
Elveda...
Kayıt Tarihi : 4.11.2017 15:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hfe Hfe](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/04/son-veda-142.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!