Üşürdüm kirpiklerinin gölgesinde
sonra göşyaşlarıma sarılırdım
Bir masal okurdum yüreğime
En kanlı uykularda uyuturdum
En narin rüyalarda durulurdum
En mutlu anlarıma kurulurdun
En berbat sonlarıma sunulurdun
Kalp işte anlamaz derler ya
En çokta anladığından vurulurdum
Sana...
Sen diye yazdığım her damlama
Okyanuslar oluşturdum gülüşündeki endamlara.
Sürülürsün yarama belki merhem olup
Bir gün kalbine esersemde meltem olup
Yanlızlık yarenime erdem olur
Alsın Allah sevdiğini benden olup...
Kayıt Tarihi : 28.6.2015 02:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/28/son-veda-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!