Son Veda Şiiri - Ozan Sonar

Aldım bir karar giderim.
Sanma geçmişimizi bir çırpıda silerim.
Eskiyi hatırlar gözyaşları dökerim.
Zamanı gelmiş olmalı bu son veda.

Güllerim vardı sen bana gülünce açan.
Umutlarım vardı seviyorum dediğinde artan.
Gençliğim vardı verdiğin güvenle sağlamlaşan.
Hiçbir şeyim kalmadı güzel son veda.

Ben bu geceyi de sana yakmışım peki sen.
Sen ne zaman ağladın ki vazgeçtin kendinden.
Gemileri batırıp ne zaman korktun denizden.
Hayatın türlü acıları var sana son vedam.

O gözlerini unutamam daha aklımda.
Resmini yatkımda unutmuş muyum sor bana.
Gel gülüm gel bu halde giremem kışa.
İçim yanıyor yüreğim yanıyor son veda.

Dokunmadan sevemeyeceğimi sanmıştın.
Görmeden sevmeyeceğimi zannettin.
Akla kara şimdi belli oldu.
Sence unutmuş muyum?
Sence sevmemiş miyim?
Öyle yanar öyle ağlar öyle sızlarım.
Bu çektirdiklerini göz ardı etme.
Gençliğim gitmiş mutluluk görmeden.
Beni tanıdığını söylerdin öyle mi?
Beni biraz tanışan bu sözleri söylemezdin.
Beni tanısan unutur sevmez zannetmezdin.
Şimdi sitemler içimde birikmiş.
Nerde kime patlayacağım belli değil.
Unutursam şimdiye kadar unuturdum.
Böyle umutsuzca yaşamıyor insan.
Güzellikler hep başkasında.
Cefalar ve vedalar kalıyor yürekten seven insana.

Yoluna kurban olayım yeter ki artık gel.
Her gün yüreğime, yüreğime vuruyor yel.
Düşünme bırak ne derse desin yabancı el.
Dikili bir taş bırakmadın bu sana son veda.

Özlem duyuyorum eşiz kokuna.
Hakkında kötü düşünsem şiirler mi yazardım adına.
Yağmurdan kaçarken doluya tutuldun göreceksin zamanla.
Yüreğimde ki ateşler başladı beni kurutmaya.
Etme gel böylece gel yaşayalım yan yana.
Yeşil gözlerim yemin ederim her gece rüyamda.
Olmadı olmuyor güzel ama mecburen bu son veda.
23.05 Cumartesi
07.09.2013