Son Sözümüz Şiiri - Muammer Baydere

Bir İstanbul sonrası bana veda ederken
İkimiz de susmuştuk gözlerimiz dolmuştu
Son defa sarılmıştık sen buradan giderken
Ve son sözümüz “Seni seviyorum” olmuştu

Firari arzuların suç ortağı tasaydı
Ayrılmak bir ölümdü fakat sanki yasaydı
Az ama öz konuştuk zamanımız kısaydı
Ve son sözümüz “Seni seviyorum” olmuştu

Sular seller faydasız düştüğümüz ateşe
“Acaba”lar “keşke”ler sıralandı peş peşe
yolculuğa çıkmıştık gerçeklerden bir düşe
Ve son sözümüz “Seni seviyorum” olmuştu

Bağrımıza taş basıp içten içe gerildik
Ne dimdik ayaktaydık ne de yere serildik
Allak-bullak bir halde,öldük öldük dirildik
Ve son sözümüz “Seni seviyorum” olmuştu