Son Şiir Şiiri - Aytaç Altınok

Kalemi elinde usulca düştü şairin
Artık yazamıyordu hiçbirşey
Bulamıyordu sanki yazacak şeyler
Çünkü sevdiği onu görmüyordu.

Karanlığı yarıyordu gülüşüyle,
Aydınlığı parçalıyordu hüznüyle
Ama kendini arıyordu sabırla
Bu sabah şafağının kaldırımlarında.

Sokakta gözleri aç,Kulakları donmuş
Ve burnu kıpkırmızı olmuş bu adam
Kaldırmadan başını yürüyor,
Cesareti kırılmış, umutları yıkılmış bir yabancı.

Artık hayat neye yarardı onun için
Düşündü iyice ve aklına gelen ilk şeyi yaptı
Kendini deli deli akan suların koynuna bıraktı
Artık bitmişti hiçbirşey bırakmamıştı ardında
Ne sevenleri, ne ağlayanları ne de umutları
Yalnız birşey bırakmıştı sevenlere
Akıllardan hiçbir zaman silinmeyecek bu son şiir'i....