Sen zemherinin doğurgan çiçeği,
Yalnızlığımın ve çığlıklarımın tek sahibisin.
Tırnak uçlarımdan, kan yuvalarıma kadar
senin olmanın keyfini sürüyorum.
Ey kutsal çiçeğimin çırılçıplak yüreği,
Kanatlarında saklanıp güneşe yaklaşırken
Yavaş yavaş ölmek istiyorum seninle.
MEHMET YÜCEL.
Kayıt Tarihi : 22.4.2022 11:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
her köhne yüreğin en kuytu köşesinde sakladığı bir çocuk gülüşü vardır. ve bu gülüş hayat dair acılara katlanmak için kurguladığımız son oyuncaktır.
![Mehmet Yücel 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/22/son-oyuncak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!