umrunda olan hayat kadarım
sessiz pencerelerde esir gölge
derdimin boyu kadar aşka uzarım
nasıl içleniş ki hep ayrı yörünge
birgün dediğin yerde zaman benim
kalmaz doğruların sonsuz denge
yığılır ellerim seni arar gözlerim
hayat yabancı derdim elden özge
virgülsüz sevdamda sensin son nokta
akıp gitti tuttuğun başıboş serüven de
çaresiz ömrümün sesi sensiz yoklukta
ömürsüz kuşların şarkısı yangın dilimde
sevilen saatlerin tatlı düşü alevlenir
anlık bakışlarının çiğdemsiz akşamında
yağmurlu bir gece sevdiğin yalnız devrilir
bulamazsın beni hayallerin ıssız sokağında
not:son noktayı koydum seninle göğe
Kağan İşçenKayıt Tarihi : 21.5.2006 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/21/son-nokta-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!