Şiirde tek hece, her an yüzüme çarpar ılık nefesiyle.
Kapımda dikilir, bir yağız delikanlı elinde fesiyle.
Ömrüme dakikalar ekler, takındığı en son neşesiyle.
Kırpık yüzler, kırışık alınlar, deryada yolumu kesse bile;
İçimde kaybolan anılar canlanır, duygu yüklü küfesiyle.
Yalnızlığıma dost olur, büründüğü en son neşesiyle...
Yırtık Duygular / 17 Aralık 2002
Ahmet ÖztekKayıt Tarihi : 30.7.2007 22:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/30/son-nese.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!