Son Mektup Şiiri - Müslüm Bayram

Tablosunu astım sensizliğin adına
Arıyorum gözlerinde eşsiz tebessümü
Süzüyor perdeler rengi güneşin
Evren canlanıyor kabarıyor gönül
Günün (t)aşkınlığı sabahına meftun.

Aşığım gülüşüne bakışlarına
Dalıyor gözlerim (n)akışlarına.

Akan zamandan aradım sordum
Kayıp son mektubunu bulup okudum
Titredi bedenim!
Ağustos sıcağında üşüdüm.

Toprak kokan ellerin de kan gülleri
Sararmış lekesi mürekkep
Yüzükler sırrı arında yanık
Sandıklar mühür kalpleri sanık.

Kederlerin dolu deminden içtim
Boğularak derin kendimden geçtim.

Semanın semahı ötüşen kuşlar
Yâre selamım hasret söyleyin
Geçtim çile merdivenlerinden aştım
Darağacı basamaklarıydı köz
Ocağında yârin.

Tutuşsun gözyaşım!
Nar olsun ateş...
Son umut nefesimde coşsun
Irgat kalbim aşktan aksın
Erişerek hevesinden.

Kaynasın kanım ırmaklarına
Düşürün başım sunaklarına.

Çarşaf gibi örtüsü göğüne
Dursun doğuma dolunay yeniden
Düşümü karartmayın yıldızlar
Hilali kaşında duvağın alı
Düğüne beş kala...

Kem eller değmesin kınalı ele
Eser güller seherinde sızılar
Ey toprak ana taç ana
Tüter yalnızlığın ocağı
Gökkuşağın ög’ü yetim.

Aşığım gülüşüne bakışlarına
Salıyor gözlerim (y)akışlarına.