Son Konuşmamız... Şiiri - Mustafa Kömüşc ...

Yokluğunun boşluğunda kaldı hayatım
Tırmanacak,tutunacak bir dal bulamadım
Tam yeşil otlar bitiyordu ki gönlümün kenarında
Geldin,biçtin ve gittin

Son konuşmamızı hatırlıyorum da şimdi
Bin olan derdimi,binbir ettin
Ne kadar kapı varsa umuda dair
Hepsini üstüme kilitleyipte gittin
Ve yarım kalmış buruk bir sevdayı
Henüz doğmamış çocuklara vasiyet ettin

Her gidişin sadece hüzün verirdi gönlüme
Oysa bu gidişin ferman verdi gözlerime
Bana şimdi gençliğim kadar uzak sevdiğim
Seninle son konuşmamız hala kulaklarımda

Keşke dolu bir silah verseydinde bana
O gün hiç konuşmasaydık,hep sussaydık
Ve her cümlen yerine bir kurşun sıksaydım
Şu insafsız,şu vicdansız,şu söz dinlemez kalbime
Ve söndürseydim oracıkta bu küllenmeyen ateşi
Birkaç kurşunun o son bestesiyle...