Son Kadeh Şiiri - Fatih Saraç

kül tablamda kül duman,
masamda hüznüm rakıya meze.
dolapta üç beş yumurta
ve tarihi geçen seneyi gösteren bir gazete
tüm haberleri bana yeni
iyiyim anlayacağın
merak etme beni.

şimdi sanki
camda silinmeyi bekleyen bir yazıyım
kapı bile çalmıyor bu aralar
hani zile basıp kaçan bir çocuk olsa
razıyım

bu son kadeh söz veriyorum
ey rakıya yenik düşen hücrelerim vakit erken daha
ayıl
yanılmıyorsam günlerden cuma
tarih senden bir kaç asır sonra
ya da yıl
kendimi kaybediyorum sayende
tebessümüm kayıp muhtemelen en son bıraktığım yerde
sende