Beyaz martı beni özlemeyeceğini umarak
İlk ışıklarıyla beraber ; telaş dolu
Kuytu ve acı sulardan iz umarak
Dalıp gitti marmaranın gözlerine
Beyaz martı benim bıraktığını sanarak
Kan dökülü sahil taşlarını bekledi
Kimi kez pişman ve yaralı uçarak
Kalbini yeniden yeniden yokladı
Beyaz martı soluk güneşe bakarak
Şarkılar söyledi ki ne şarkılar
Beni ve geleceği içinde uyutarak
Gökyüzünü dostlarıyla kuşattılar
Beyaz martı; akşam oldu,beyaz akşam!
Süt kayığına doğru yürüyerek
Bayat ekmek istedi benden amcam
Deyip uzaklara çekti/çekti kürekleri
Kayıt Tarihi : 24.12.2000 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!