Son İstanbul Günlüğü / Beyaz Martı

Beyaz martı beni özlemeyeceğini umarak
İlk ışıklarıyla beraber ; telaş dolu
Kuytu ve acı sulardan iz umarak
Dalıp gitti marmaranın gözlerine

Beyaz martı benim bıraktığını sanarak
Kan dökülü sahil taşlarını bekledi
Kimi kez pişman ve yaralı uçarak
Kalbini yeniden yeniden yokladı

Beyaz martı soluk güneşe bakarak
Şarkılar söyledi ki ne şarkılar
Beni ve geleceği içinde uyutarak
Gökyüzünü dostlarıyla kuşattılar

Beyaz martı; akşam oldu,beyaz akşam!
Süt kayığına doğru yürüyerek
Bayat ekmek istedi benden amcam
Deyip uzaklara çekti/çekti kürekleri