Son Diyet Şiiri - Kasım Kobakçı

Maziden süzülür şanı,
Halihazır kordan daha yakıcı,
İstikbalse, zifirdir boyası,
Rüzgara kapılmış, mor tüllü narin.
*
Şimdiki vaktin, lakabıydı evvel,
Halihazır, sırf mazinin ertesi,
Vade yetse de, varsak atilere,
Yine an olacak, zamanın ismi.
*
Mezada sunsam saatlerimi,
Şu andan uzun sürmeyecek,
Tümü kelebek mevsiminde,
Kısa ömrün, ağır faturası.
*
Senetle alınmış sanki nefes,
Vadesi dolunca, tahsil edilir,
Ne bir eksik, ne bir fazla,
Canın, bedene biçilen kirası.
*
Göz açıp kapama süresi,
Asır zannedilen, rüya hali,
Uyanınca biter saltanat,
Hiçlikten gelenin, hiçliğe gidişi.
*
Avuçta tutulmaz, akar su misali,
Kayıp giden, saniyelerin ederi,
Bir tutam kül, birazcık duman,
Ateşe atılan, odunun kaderi.
*
Sonunda kesilir elbet hesap,
Terazide tartılır, tüm varlık,
Kalan, sadece boş bir seda,
Faniliğin, ödenen son diyeti.