Son Demim de Çorap Örüyor Şiiri - Kemal ...

Ne imiş dünyanın derdi çilesi
Ömür ağlarını her gün örüyor
Darbeyi yiyenler dünya delisi
Dost bildiğim başa çorap örüyor

Ne çocukluk nede, gençliğim kaldı
Kendimi bilmeden torunlar sardı
Hepisi gönlümde ayrı bir yar'dı
Sevgiler çevremde çorap örüyor

Uçmayı bilenler yuvadan uçtu
Sevgili can dostum uçan bir kuştu
Yalınız kalmamda büyük bir suçtu
Tek başına hayat çorap örüyor

Sığmadım evlere dar geldi bana
Yüreği dağlayıp yakan yakana
Yağmur kar fırtına düşürür yana
Hem kışım hem yazım çorap örüyor

En büyük sigorta çocuklar derken
Sevenler ömrümü çok erken yerken
Huzur evlerine düştüm çök erken
Düşünce el eli çorap örüyor

Hayattan koparıp attılar sele
Kurbanım dediğim estiren yele
Burnumda tüttükçe bir selam gele
Hasret bırakanlar çorap örüyor

Candan can olanlar dönüp bakmıyor
Kara gözlüm akıl edip sormuyor
Telefon edip de selam çakmıyor
Kararmış yürekler çorap örüyor

Ne elim tutuyor ne görür gözler
Dillerim dönmüyor şekilsiz sözler
Zorlukla yürürken ar etmiş özler
Sevgisiz yürekler çorap örüyor

Ne sevdiğim kalmış ne de bir dostum
Huzur eve gelen oluyor komşum
Hemşireler oldu yiğidim koçum
Bir lokma yiyecek çorap örüyor

Hayatın son demi çektirir çile
Ağızlar içinde boş dönen dile
Sevdasız gönüller hep bile bile
Yüreği yakarken çorap örüyor

Kimimiz ağaydık kimimiz paşa
Acımadan vurdu sevenler taşa
Emrimde olanlar geçince başa
Halime gülerek çorap örüyor

Son nefes biterken bir kez dinleyin
Vermezsen ahlakı inançlı din
Kültürsüz nesillerde nefretle kin
Inleten gözyaşı çorap örüyor

Benim hayatımı örnek alın ki
Yüreklere güzel ahlak salın ki
Sürülere güzel çoban olun ki
Merhametli nesil çorap örüyor

Bir köylü gencime rastladım yolda
Baban emekli mi hangi bir kolda
Babamın yükünü yükledim solda
Diplomalı beylerin yükleri boşda
Eve güç yetmeyen çorap örüyor

Kül'özü bozulmuş düzen çarkına
Oyuncak olmuşum elin garbına
Saf suları salsam kendi arkına
Ağlayan milletim çorap örüyor

Kemal'eren Kemal Berk