Babaannem Hayriye Mümün’e
Kasım; zamanı mıydı son yolculuğa çıkmanın
Reva mıydı son bir veda etmeden ayrılığın
Ben sana Rumeli türküleri söyleyecektim
Sen bütün duaları öğretecektin babaannem
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
güzel..
insanlar vardır sayfalar dolusu yazar
hiç birşey anlatamaz
insanlar vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel,ancak bu kadar güzel ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatılabilir.
kardeşim.şiirini alkişliyorum.ktluyoru
allah rahmet etsin..siz yine dua da edin rumeli türküleri de söyleyin.
Bu güzel şiiri okuyunca hep aklıma çocukluğumda tanıdığım Rumelili nine geldi. O bir göçmendi, büyük acılarla gelmişti Anadolu'ya ama yüreği oralarda kalmıştı. Çok hünerliydi. Bilge kadındı.Şiir beni onu anımsattı. Ne yazık k, böyle insanlar gittikçe azalıyor.
Allah rahmet eylesin,sevdiklerimiz birer birer ayrılıyor aramızdan.
Hayatın acı gerçekleri işte,yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta