Son Bir Kez Şiiri - Mesut Çiftci

Son bir kez konuşsaydık seninle…

Kavga etseydik de olurdu,
Bağırsaydık avazımız çıktığı kadar,
Küfür etseydik ağız dolusu,
Açsaydık bayramlık ağzımızı,
Birbirimize.

Son bir kez baksaydım gözlerine,
Son bir kez işleseydi sesin zihnime,
Ellerinin sıcaklığını,
Bedeninin kımıltısını,
Nefes alış verişini
Ve hatta iç çekişini,
Son bir kez hissetseydim.

Olmadı…

Her ölüm ansızsın gelir
Ve her ölenin ardından
Bu pişmanlık hissedilir. (-miş)

Bilmiyordum…

Öğrendim….