Kapı girişinde gülüşün kalmıştır
Koltuk örtüsünde gözyaşın
Damaklarımda son pişirdiğin yemeğin tadı
Ben zaten özlemiştim ağlamayı
Topuklarından düşen çamurları ararım ayakkabılıkta
Askıdan kokun gelir burnuma
Yorganımda tokadın kalmıştır
Bana en çok yalnızlık yakışmıştır
Aynada saçların savrulur
Kulaklarımdadır hala son söylediğin türkü
Yanık bir kahve içerim
Bir sabah gelirsin diye seni beklerim
Ben hala merdivenlerde senin arkandan çıkarım eve
Abartılı basarım kapı ziline
Ayakkabılarımı dışarıda bırakırım
Gülüşümü ayakkabılıkta
2003 - Sakarya
İbrahim ÇetinkayaKayıt Tarihi : 10.7.2005 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abartılı basarım kapı ziline
Ayakkabılarımı dışarıda bırakırım
Gülüşümü ayakkabılıkta
Bırakmayın gülüşünüzü hiç bir yerde,sevgili geri döndüğünde bulmalı bıraktığı gülümsemeyle kutlarım....
TÜM YORUMLAR (1)