Son Bahar Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Ağaçlar sarı;
Yer onlardan daha sarı.
Kıran gelmiş ağaçlardaki dallara,
Dökmüş ağaçlar yaprakları.
Bir kuş konmuş bir ağacın çıplak dalına,
Üşümüş,
Çırpıyor kanatları.
Yağmur çiseler bir taraftan,
Soğuk ayaz ve esen başıboş rüzgâr desen öbür taraftan,
Bekliyor çıplanmış da, dallar karları;

Bakakaldım;
Bulutların kostak, kostak dolaşmasına,
Yağan yağmurun Çisil tisine.
Titreyen kuşun kanat vuruşuna.
Şaşırdım;
Ve
Sokaktaki kedinin tüylerini silke, silke dolaşmasına,
Ve bir saçağın altında,
Büzülüp durmasına bakakaldım;

Bir anda, gök yarıldı;
Bir çatırtıdır, çöktü arkasından.
Bu ne şiddet bu ne hikmettir, ey yüce Allah m.
Canımı, ağzıma getirdin,
Bana geceyken gündüzü yaşattın;

20 Kasım 2012