Son Baharda Güzeldir Bizim Oralar

Haydi rüzgâr;
Al götür Haydi rüzgâr;
Al götür beni doğup büyüdüğüm yerlere;
Şimdi mevsim son bahar güzeldir bizim oralar.
Cevizler silkilir.
Bandırmalar sallanırdır şimdi saçaklardan
Ve pekmezler köpük, köpük içilirdir,
Tefeklerle kazanlardan;
Dinsin şu içimdeki hasretim.
Dinsin, arzularım;
Daha fazla beklemesin beni,
Bağ bahçe bağlarım;
Ve mezarlarında dua bekleyen anam babam
Sonra çoktan rahmetli olmuş mezarlarında yatan yaşıtlarım;

Birinden duydum;
Bu yıl pek çokmuş toplanacak olan meyveler bağlarda.
Kara üzümler çokmuş bizim evin önündeki kavak ağaçlarında
Ve ceviz ağaçlarıyla boy ölçüşen karaağaçlarımızda;
Babam nasılda bakardı onlara;
Budardı.
Hafta demez, sulardı.
Ve sonbaharda köfün, köfün kara üzüm toplar satardı pazarlarda;
Öyle bir üzüm ki,
Kütür, kütür ederdi dişlerin arasında; .

Duydum;
Darıları kuşlar yemeye başlamış
Cevizleri ise teyinler kargalar kışlık için saklamaya;
Duvar diplerinde;
Ve bağ bahçe aralarında;
Al götür beni rüzgâr, al götür;
Götür onları yabancılar, konum komşu bitirmeden.
Götür beni,
Hırsızlar toprağa gömmeden.
Ölecek miyim nedir, bir şeyler oluyor bana;

Biliyor’ musun rüzgâr benimkisi bir züürt tesellisi
Oysam; ,
Üzgünmüş bizim öksüz bahçelerdeki bağlardaki ağaçlar.
Bakan kalmadı diye;
Küsmüşler bana ve kardeşlerime.
Küsmüşler gülmüyorlarmış, gelip de halini soranlara
Kimi sararmış solmuş üzüntüsünden
Kimi hala bir umut der beklermiş bizleri.
El kaldırırken yağmurlar yağsın diye gök yüzüne;

Yine de, uçur götür beni rüzgâr
Götür;
Doğup büyüdüğüm yerlere
Şimdi Sonbaharda güzeldir bizim oralar..

01 Ekim 2012
Antalya