Artık fırtınalar kopmuyor içimde,
Rüzgarın dahi esmiyor,
Sonsuz sandığım sevgimin,
Sonuna vardım sevdiğim.
Gözlerimdeki ışık sönmüş,
Kalbimden o sıcaklık gitmiş,
Bir zamanlar içimde yankılanan,
O güçlü sevda sessizleşmiş.
Geceler boyu düşündüm de,
Yıldızlar bile artık sönük,
Gökyüzü karanlık, sessiz, ürkek.
Artık fırtınalar kopmuyor içimde,
Rüzgarın dahi esmiyor,
Sevdamızın bittiği yerde,
Yalnızlık başladı sevdiğim.
Kayıt Tarihi : 26.7.2024 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!