Son Şiiri - Feridun Eren

SON

Artık beni götürün
Gözlerim görmesin beni, siyah gece gibi
Sakın ağlamasın kimse
Ne babam ne annem ne de…

Gerçi elimde kalmadı ne annem nede bir babam
Derler ki!
Çok zaman evvel
Abla annenin yerini
Tutarmış
Annemin yerini tutar mı?
Size soruyorum tüm içtenliğimle

Büzülerek ve dudak bükerek
Ellerimdeki mendil ıslak ıslak

Derin, çok derin rüyalar görüyorum
Sayıklıyorum, haykırıyorum
Ve en zoru, birden fırlıyorum
Yatağımda
Anne diyerek uyanıyorum
Bilmem anlata biliyor muyum?

Bende abla kalmadı
Ne ellerimde ne de avuçlarımda sıcak
Bu demek oluyor ki
Ağlamayacak arkamda
Ne annem nede babam

Götürürken beni yavaş yavaş taşıyıcılara
Söyleyin az yavaş
Lütfen çocukluğumun geçtiği sokaktan geçirsinler beni
Bana yeter
Bırak açık olsun yüzüm beyaz
Son bir kez göreyim
Oynadığım sokağın gökyüzünü
Bulut bulut
Güllerini göreyim
Biraz da olsa bir
Huzur çöksün
Cansız bedenimin üzerini
Bunu da bana çok görmeyin

Sonra beni kimsesiz
Bir başıma bırakın
Annemi göreyim
Biliyorum belki ses vermez
Olsun, mezarına yüz süreyim

Uğrayamadım
Hüngür hüngür başında ağlayamadığım
İçin
Annemi göreyim
Olsun
Ben böylede razıyım
Son bir an, bir nefes

Feridun eren