Ömürdür, tükenir biter sonunda,
Dünyaya ne koyup gittiğine bak.
Bu resim silinir, yiter sonunda,
Nereye ne fidan diktiğine bak.
*
Sen ne ilksin, ne son; onlardan biri,
Köle, avam ya da hanlardan biri,
Rüzgâr gibi geçen canlardan biri,
Nelere yol verip geçtiğine bak.
*
Herkesin bugünü var dünü vardır.
Her işin yanlışı, düzgünü vardır.
Her canın kendince ürünü vardır.
Hangi hasatları biçtiğine bak.
*
Ömür bir süredir, geçer sonunda.
Bırakır insanı naçar sonunda.
Her can kanatlanır, uçar sonunda.
Hangi kanatlarla uçtuğuna bak.
11.01.2011 22.25
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 11.1.2011 23:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/11/son-369.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!