Sömürme, Ezme Beni, Kanatırım

Madem, herkes çok büyük
Birileri neden küçük kalıyor?
Kim bilir belki de herkes, küçük
Ama ben büyüğüm diyor.
İşte böyle, bir büyüklük ile küçüklük
Hikayesidir, gidiyor.
Oysa ben yarimi kaybettim.
Karanlığın arttığı bu gecede
Kolumda şimdi bile var olabilen
Son demimdeki güç ile
Masanın üstündeki boş bira şişelerine
Vurmak istiyorum.
Belki de böylece
Bu dünyada
Benden başka
Bir şeylerin daha
Kırıldığını görünce
Dinginleşirim biraz.
Kırılan şişelerin parçacıklarına
Çıplak ayaklarımla
Basarsam, kanamaya başlarım.
Ey, dost!
Sen de benim üzerime basma!
Ben de seni kanatmak istemem.
Çünkü ben
Yarimi kaybettim.