Ayrılığın bana bir yükse taşırım sırtımı kamburlaştıran bu yükü.
Yükünü sevdiğim, dilim dön demekten başka bilmez ki bir sözü.
Sen beni sensizliğe hapset, ben seni kalbime hapsedeyim.
Hala anlamadın mı, ben sana sevgimi kiralamadım, verdim.
Sende kaybolan benliğimle saklambaç oynuyorum
Ve henüz sobeleyemedim.
Titanic batmasaydı efsane olamazdı.
Battım, yandım, bittim niye hala sesim kalbinde duyulmadı?
Ben sensizliğin özgürlüğünü istemiyorum,
Sevginle iki kolumu kelepçele.
Kalbimde sen varken ağır gelir bu kalp bu bedene.
Nişan kurdelesi yerine aramızdaki bağları kestik.
Mutluluğun yollarını biliyorum da ayaklarım yitik.
İkimiz için kurduğum dünyada yalnızım şimdi.
Gömdüğümüz aşk toprakta verecek meyvelerini.
Artık gözlerimde değilsin ama hala kalbimdesin.
Sana her harfim bir haykırış içerir bir de yemin.
Seni görene dek havadaki sıcak küreyi güneş sanırdım.
Yüzünü bile unuttum, ama seni unutamadım.
Cehennemin açık adresini verdin elime.
Seni anlamaya çalıştım, sensizlikle dopdolu günlerimde.
Senden ayrıldıktan sonra her gün tek bir gün…
Her zaman seni beklediğim köşeye bina kurmuş hüzün.
Beyaz dünyamın üzerine kara gözlerin damladı.
Gönlüm sensiz yapamayacağını seninle anladı.
Halimi anlatan bir kelime yok,
En yoğun şiirimde bile anlamazsın halimi
Bana biraz uyku gönder olur mu, seviyorsan gözlerimi.
Gözlerimdeki kızıllık kalbimin ateşindendir.
Kalbim sensizliğe dayanırken atmaya nasıl muktedir.
Yokluğun susuzluk gibi ömrümce nüksediyor.
Söylediklerim gerçek, hiçbirisi değil metafor.
Hayatla birlikte yaktık bu aşkın ateşini.
Hayatım yanlışlıkla beraberinde yaktı kendini.
Kendi ellerimle kendi hayatımı yaktım.
Gemi sahile ulaşsa ne olacak, yıkıldı rıhtım.
Durdurmak ister misin felaketi ?
Gel elini kalbime koy, ben de göstereceğim gereken gayreti.
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 19:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
