Solgun Ay Şiiri - Müslüm Bayram

Ruhum (g)ezgin bir budala
Kanım kaynar kazanlardan süzülür.
Taşkın akar duygular seli
Mermer taşına (b)ulaşır.
Çivili on iki yerinden tabut!
Yaralı bir gül ağacı…
Tacından allar dökülür.

Güneş her zamanki gibi
Gökler renginden ağır.
Bir ateş var, durmadan yanar
Ölümsüzdür hüzünler.
Kıyılarında matemin.

Dayan gönlüm dayan, yakıcı zaman.
Sönüyor işte tek tek yıldızlar.
Çekmiş perdelerini gece
Sessiz çalan veda türküsü.
Heceler yaşam çığlığında
Aşk külleriyle savrulur
Ateşten (b)aşka nem kaldı.

Ahengine uygun ruhum.
Solgun ay yüzü gibisin.
Karlı dağın eteklerinde açmış
Çiğdem sarısı rengin.
Ürperen kirpikler saçağı altında,
Güneşten kamaşan gözlerin.