Sol Yanı Yırtık Atlas Şiiri - Fatma Fındık

Sol Yanı Yırtık Atlas

Uzundur gece,
Sabahı sadakatsiz bir gözde kaybedenler için.

Diğerleri uyurlar. En sevdikleri düşleriyle.
Yastıkları rahatsız etmez,
Çarşafları kayıp durmaz bedenlerinin altından.
Ne koyun saymaya ihtiyacları vardır ne kuzu.
Uyurlar mışıl mışıl..
Bizim gibileri de,
Dolanıp dururlar. Paranoyalarının güçlü sesinde,
Etrafı saran kuvvet-i belanın şevkatli kollarında,
Çekinme, buyur gel ederler azılı yalnızlıklarını.
Aman efendim, ne iyi ettiniz. Bugün de beraberiz eşliğinde,
Bir hatır kahvesi yudumlarız birlikte..

Sabahın canı cehenneme dostum.
Geceden mübarek vakit mi var?

Bu gece ki içimde yangınlar,
Zehrini içtiğim dudaklardan hatıralarımı taşırlar.
Vebali büyük, zor yoldaş etrafındakiler büsbütün.
Diğerleri uyurlar..
Tatlı düşlerinin o doyulmaz, o inanılmaz hafifliğinde,
Biricik saydıkları neleri varsa artık,
Ya yanıbaşında, ya yarın kavuşma umudunda,
Traş olur adam, saçlarını tarar kadın.
Sabah mutlu uyanırlar. Hele de bir çift ise onlar.
Kahvaltılar edilir. Şöyle ballı, kaymaklı,Yumurtası kıvamda..
Aydınlığı da boldur günün. Yok isterse kış olsun.
Güneş hiç batmaz onlara..
Zat-ı hallerini çok sevdim ama,
Daha fazla yazıp ne onları rahatsız edelim,
Ne de küstürelim yarenimiz geceyi..
Yıldızları var gururlu, başı dik.
Sessizliği en benim diyeni iki büklüm eder.
Her yerde her an korkarsın da; geceysen,
Geceyle isen; vur patlasın çal oynasın.
Korkulur mu?
Uyanırım diye düşlerinden kaygın yoktur.
Çok sevdiğin yastığın yoktur.
Çarşafın haindir bilirsin ve bu çokta mühim değildir.
Kahvaltıları unutalı yıllar olmuştur.
Hafızan maden işçilerin tarafından oyulmuştur bir güzel.
Gözlerinde başa sarıp duran, ellerini havada bırakan bir gidiş.
Küfür kıyamet her yudumunda..
Tünelin sonundaki ışığı görmek için,
Miyopunu yormanın da gereği yoktur.
Tünel yıkılmıstır.
Konu kapanmıştır.