SOKAKTAKİ ÇOCUK..
Betona yapışan yalın ayaklar!.
Işıktan kaçar, mehtaba sığınır..
Kaldırımlar yorgun düşer, uyuklar!.
Sokaklar ıssız, çocuklar kimsesiz..
Hani, nerede şefkat damarları?
Meğer, şehirde sevgi öksüz kalmış..
El açar çocuk, merhamet dilenir!.
Aşk ile rağbet bulmazsa bilenir..
Soğur yüreği, buz kesilir sokak!.
Senden kopan parçanın çığlığını,
Dinle!. Bu bir efkar türküsü değil..
Senin ellerinle yaktığın ateş!
Sokaktaki çocuk, garibim ülke..
Aynaya düşen resim yalan, yalan!.
Sorgusuz sualsiz taşmış kabından
İnilti gelir, kaldırım taşından..
Kaldırın bu ayıbı üzerimden!.
Bedrettin Keleştemur
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!