Sokaklar Issız Şiiri - Bedrettin Keleştemur

SOKAKLAR ISSIZ, ÖKSÜZ...

Kimsesizler kalmasın
Kimsesizler üşümesin
Düşmesin sokaklara! ..
Sokaklar ıssız
Sokaklar öksüz
Gariplerin meyhanesi! ..
Zehir kusar karanlık
Şehir kumaşına inat
Yarasalar kanat çırpar! ..
Renklerine baksınlar;
Solgun, yorgun, vurgun yemiş!
Ne gök mavisi,ne yer atlası..
Sokak sokak düşer izim
Gün soğuk,
Rüzgâr kesik kesik eser
Sokaklar sersem
Kaldırımlar divane
Sessiz çığlıklar yürür! ..
Sokaklar;

Ne şefkati ne yorganı var
Ne ıslak gözler,
Ne de bir bekleyeni! .
Sokaklar;
Gecelerine matem çöker
Çekilir kalabalıklar
İçin için ağlar,
Hüznün karanfilleri...
Evlerin kapısı
Ziyasız, ziyadesiz
Açılır sokağa...
Sokaklar, kapalıdır evlere! ..

Sokaklar,
Çığlık çığlığa ağlamaklı
Işıklar donuk,
Gözler kaçamaklı..
Anneler, gün batımında;
“yerler mühürlenir” der
Kuşlar bile yuvalarına
Sökün eder...
Garibim çocuk neder? ..
Sorusu bile ağrılıdır
Vebale çağrısıdır! ..

Sokaklar,
Şehrin sokakları...
İçinde karabataklar! ..
Batağın karasında,
İki düğümün arasında;
Biz kalmışız, biz kalmışız...