Bu sokağın adı yoktu
Acıları gezerdi kaldırımlarda
Güneşi en son şubatta gördü
Kurtulamıyordu topraktan
Mıh gibi çakmıştı insanlar
Onu toprağın üstüne
Bu sokağın adı yoktu
Kaybalmuştu adres defterlerinde
En yakını yalnızlıktı
Son durağın, tek ismiydi
Hep sona kalırdı
Sona kalanı o alırdı
Sondu dertlerin acısı
Sondu karamsarlığın nedeni
Sondu son umudu
Aranışta kaybetmişti
İlk hırsla kaybetmişti
Tüm kalabalıklarını
Tenha sokaklarda geçen hikayeler
Hep onu anlatırdı
Anlayamazdı onu son umudu
28 Kasım 2001 İstanbul
Mustafa HaytaKayıt Tarihi : 7.7.2002 02:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!