seni bu sokak saatinin altında bekledim.
dün geceydi, belki bu sabah.
bir tramvay kırmızısı gibi.
saat tam on’u on geçiyordu.
sırtım saatin direğine yaslanmıştı.
zaman durmuştu
ama gölgeler büyüyordu
zaman durmuştu
ama kalabalıklar, tenhalara dönüyordu.
ben hala seni bekliyordum,
yanımda tükenen umutlarım
ve büyüyen sensizliğimle beraber.
bir parça ürkek ve hayli derbeder.
gelmeyecek diyordum kır papatyalarına,
boşuna dökmeyin yapraklarınızı.
ve siz diyordum sokaklara
saklamayın bir yere kalabalıklarınızı.
ben biraz daha beklerim burada.
baktım gelmiyor ve daha çok var sabaha
ne yapayım, kıvrılır yatarım
saatin altında.
ve yarın sana uykusuz,
ve dalgaya bulaşmış titreyen ellerimle
uskurdan fırlamış köpük gibi
gene yazarım hiç haberin yokmuş sanki.
“seni bu sokak saatinin altında bekledim,
dün geceydi, belki bu sabah.”
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 12:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HER GÜN AYNI OLDUKTAN SONRA
ETKİN ANLATIMLAR
KALEMİN HEP YAZSIN ÜSTAD
KUTLARIM TAM PUIANLA
TÜM YORUMLAR (1)