Soğuktu Şiiri - Kerem Gökmen

Soğuktu,
Ve avuçlarımdan dökülüyordu şehir
Soğuktu ve ben gidiyordum.
Bir Pollyanna isyanı kadar küçük yüreklere
Mısralar ardına saklanmadan şiirler yazmak gerekiyordu
Ve son kanyağını tüketmiş, elleri koynunda
Hayat, üşüyordu.
Soğuktu,
Ve avuçlarımdan dökülüyordu şehir
Soğuktu ve ben gidiyordum
Tanımadığım uzaklardan
Veda acılığında ezgiler geliyordu
Aşk, bugün biletini yine yalnız gidiş almış
Ölmeden önce son parçasını çalıyordu.