Yanlış bir zaman mıydı seçtiğin,
benim yeniden doğduğum
belki yeniden öldüğümdü.
Bilinmez korkular
ve sabaha karşı sancılar içinde
uyandığım masum akşamlar...
Etrafımı süsleyen gülüşünle irkildiğimdi.
Yandığımdı, yanarak yeniden donduğumdu
ilk aşk ilk heyecan kıvamında,
bir yalnızlığın çıkmazında,
sahte mutluluklar ortasında,
Uykumun en kuytusunda,
Gözlerimi umuda açtım,
Yakalandım...
Ağladım,
kendi bilinmez öykümün hazin sonuna ağladım.
Senin gözlerinden süzülen bir damla yaşta,
kalbimin durdurulamaz atışında,
sıcaklığının dayanılmaz karanlığında,
duygularıma aldandım.
Seni kendime sakladım,
en güzel sabahlara katıksız ekmek
ve iki damla aşkın kucağında bir kahvaltıyla
yeni güne başladım.
Senin yanında, senin varlığında…
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 02:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!