Seni Yazmak Lazım Şiiri - Bahar Özdemiir

Yazmak lazım,
seni hatırlatırken tüm bu karanlık, tüm bu kasvet…
Kimseler görmezken beni,
seni yazmak lazım…
Kimse daha bilmezken…
Sen “kimse” olmak istemezken…
Ben seni kimseleştirip, kimseler kimsesi hayal ederken… Yazmak lazım, sen bende böylesine yeni doğmuşken…

Katilin ne zaman geleceği bilinmezken yazmak lazım…
Benim duygularım sağlam,
senin duyguların katledilmemişken
yazmak lazım…
Cinayet saati bir parmak izi bile bırakmayacak,
cinayet mahali temiz olacak,
kimsesiz olacak, sessiz olacak…
Sen bile bilmeyeceksin kalbinin çatır çatır söküp alındığını…
O kanlı ellerin sana sarıldığını…
Duygusuz olacak,
sen duygusuz kalacaksın…
Beni unutacak, kaybolacaksın…

Sen daha kaybolmamışken yazmak lazım…
Daha benleyken,
bana yükünü devretmemişken,
en yakın istasyondan bana
tek kişilik tek yön bir bilet almamışken…
Yazmak lazım…
Senin duyguların daha kirlenmemişken…
Yazmak lazım…
Sen beni sevdiğini,
ben de sevildiğimi henüz unutmamışken…