kimsesiz ahşap konaklara bin yangın verip, bir kıvılcım bile almamışım
rayların üstünde bağrım çıplak, vatmansız tramvaylara parçalanmışım
onun için ben aldırmıyorum sen de aldırma, gecenin ayazında
sakallarıma düşen yağmur damlalarının, buz tutmuş olmasına
birazdan güneş doğar, bu da geçer nasılsa…
* *
/bütün ışıklar birden sönünce nasıl da soğudu saatler, üşüyorum/
bu saatler el-ayak çekilmesi değil, şehrin can damarlarının kesilmesidir
sinemalar uyutunca içlerindeki dünyayı, gerçeğin sokağa dökülmesidir
aklıma gelmeyen aşk şarkıları için, koparmışken sazımdaki bütün telleri
atamadığım çığlıktan hece bile değil, sensizliğimin taş gibi sessizliğidir.
/denizinin suyu çekilmiş bir gemideyim, iskele-sancak kör karanlık/
sokak kedilerinden duymak, çöp tenekelerini saran aç kokulu nefesleri
kapalı kepenklerden izlemek, yüreğinin yanında solda sıfır zenginlikleri
iki ara bir dere kimsesiz içtima yerinde, bizim işimiz değildir beklemek
ama böyle yaşatmaktadır bu saatler tüm sevgileri, neylersin canımın içi.
/şimdi kuru sessizlikten sayıp kendimi, gelip uzansam yanına düş gibi/
kuşların kanatlarını açma vakti de gelecek, tünedikleri ağaç dallarında
uyanacak balıklar uykudan, yakamozlarla seviştikleri dalgalar arasında
işte o zaman bitecek softa yalnızlığım, dolacaksın gözlerime ilk ışık gibi
hesaplaşma ve körkütük kötülüklerden uzak, gene ikimizin dünyasında.
/güneş yeni bir güne doğmaya tövbe etmişken, sen ısıtır mısın beni/
* *
ırmak boyunda, yağmura inat, rüzgara karşı ve mavisiz denizlere doğru
buzu çözülmemiş sakallarımla, iliklerimde daha da hissederken soğuğu
ve yürürken amaçsız, gün görmemiş karınca yuvaları arasında
bir gemi gökten zembille iner gibi, bekler mi beni hala limanda
güneş asla doğmayacak olsa da, bunu söyle bana…
Kayıt Tarihi : 22.2.2010 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bütün ışıklar birden sönünce nasıl da soğudu saatler, üşüyorum denizinin suyu çekilmiş bir gemideyim, iskele-sancak kör karanlık şimdi kuru sessizlikten sayıp kendimi, gelip uzansam yanına düş gibi güneş yeni bir güne doğmaya tövbe etmişken, sen ısıtır mısın beni
..güneş yeni bir güne doğmaya tövbe etmişken,sen ısıtırmısın beni..
vee güneş asla doğmayacak olsada diye bişey yok..mavi durdukça yeryüzünde umut asla tükenmez şairim.yeterki denizinin mavisi hep dövsün uzun gemini dalgalarıyla..
tekrar kutluyorum demekten yoruldum ama :))
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 25.04.2010 09:49 (GMT +2:00)
Konu : [devrim-atesi] Soğuk saatlere ağıt - Cevat Çeştepe
Soğuk saatlere ağıt
* *
ırmak boyunda, yağmura inat, rüzgara karşı ve mavisiz denizlere doğru
buzu çözülmemiş sakallarımla, iliklerimde daha da hissederken soğuğu
ve yürürken amaçsız, gün görmemiş karınca yuvaları arasında
bir gemi gökten zembille iner gibi, bekler mi beni hala limanda
güneş asla doğmayacak olsa da, bunu söyle bana…
Cevat Çeştepe
HARİKA USTA KALEİNİZDEN YANSIYAN OKUNDUKÇA OKUNASI...
TEBRİK EDERİM..ESENLİKLER DİLERİM.......YÜREK SESİNİZ HİÇ SUSMASIN SAYGILARIMLA......
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 20.04.2010 19:02 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [grubal-enfeksiy..] Soğuk saatlere ağıt
'güneş umurumda değil sen ısıt beni'.. diyor..
işte cevat bey farkı.. tebrikler hocam.
basligi bile esin olacak kadar etkili
ruhlara hükmediyor diyebilirim
icerigi esir aliyor
Cevat Çeştepe hoca bu isi biliyor
kutluyor saygi ile diyorum
/bütün ışıklar birden sönünce nasıl da soğudu saatler, üşüyorum/
bu saatler el-ayak çekilmesi değil, şehrin can damarlarının kesilmesidir
sinemalar uyutunca içlerindeki dünyayı, gerçeğin sokağa dökülmesidir
aklıma gelmeyen aşk şarkıları için, koparmışken sazımdaki bütün telleri
atamadığım çığlıktan hece bile değil, sensizliğimin taş gibi sessizliğidir.
Okumaya doyulmayan eserlerinizden biri daha.
Kutluyorum değerli kaleminizi.
Susmasın
TÜM YORUMLAR (119)