mutluluk sobelenince yalnızlığa
sırları dökülür ortaya yaz güneşi gibi
en ufak esintide ürperişinin
her meyve mevsiminde güzel derler
ben aşkta güzelim
varlığının efsunlu baharıyla
dünyaya gelmişim
bir seninleyken ekzotik ölüm
gülmek moda olmaktan öte
ellerinin yan kısmında bulduğum
şefkatin serin şirin sıcaklığına
vurulduğumu düşün diyorum gece gündüz
bir önceki her an
bir sonraki anın kurdu
ve kuşlar el atmalı aşka diyorum
çünkü sevişmenin kapı eşiğidir arzu
gök mavisi
Kayıt Tarihi : 4.7.2010 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/04/sobeye-sobe.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!