Sobe Şiiri - Bilgin Subaşı

Eminliğimizde yürüyorken düştük,
Dağıldı her şey, kayboldu elimizdekiler
Neydi, neydi içimizdekiler
Neyi unutuğumuzu unuttuk,
Bu yüzden huzursuz içimiz
Tepiniyor içerde bozkır özgürlüğüne hasret kısraklarımız..
Dalıp gidiyoruz sesler arasında
Sarsıyor yaşam, nerede kaldığımızı unutuyoruz..
Kayboluyoruz kimsesiz bir düzlükte..
Buluyor bizi yaşam,
Nerede olduğumuzu unutuyoruz..
Uyuyoruz, bastırılmış duygu rüyalarında
Dürtüyor akrep ya da yelkovan
Uyanıyoruz, yalan oluyor rüyalar…
Unutuyoruz, riya karışıyor yaşama,
Maskeler takıyoruz hayatımıza
Saklıyoruz kendimizi, kendimizden ötekinden
Bildiğimiz en eski oyun saklanbaç
Sonra buluyor bizi umut “bir umut”
Ebesi oluyoruz yaşamın
Yitiklerimizi arıyoruz tek tek..
Sobe. Sobe. Sobe..
Aralık 2009 B.S