SOBE
Akşam sobeledi beni, saklanamadım karanlığına .
Ben de tutup yakamozlara yaltaklandım.
Bir tekne uzaklardan sezdi sensizliğimi;
Bir martı çaldı apansız dizelerimi;
Çaresizdim, boşalttım gözyaşlarımı sonsuzluğa,
Kendi kalbimin önüne kapaklandım.
Asırlara yankılandı hıçkırıklarım...
İşte o an anladım ki çocuktum;
Hiç büyümeden sevip
Kalbimi göğerterek bunca yıl,
Hiç olmadık bir mevsimde aşka yakalandım...
YUSUF GÖKBAKAN
Kayıt Tarihi : 7.2.2018 23:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Gökbakan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/07/sobe-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!